Ugovor o građenju
Vrsta: Seminarski | Broj strana: 13 | Nivo: Pravni fakultet

UGOVOR O GRAĐENJU
Ugovor o građenju predstavlja obavezu jedne ugovorne strane-izvođača radova, građevinara, da izvrši određene građevinske radove drugoj ugovornoj strani ili da za nju izgradi određeni građevinski objekat, a druga ugovorna strana, naručilac gradnje( investitor ) obavezuje se da obavi sve radnje kojima se omogućuje izvršenje građevinskih radova i da za završene građevinske radove plati izvođaču određenu cenu. Izgradnja objekta i plaćanje cene od strane naručioca samo su osnovne obaveze iz ugovora. S obzirom da je ovaj posao veoma složen, često sadrži i veliki broj drugih odredaba. U većini slučajeva, sredstva za izgradnju građevinskih objekata i investicioni program obezbeđuje naručilac radova, ali postoje i ugovori koji predviđaju da je to obaveza izvođača radova. Bitni elementi po prirodi ugovora su ugovoreni građevinski radovi, tj. predmet ugovora i cena.
U našem pravu ugovor o građenju se zakjučuje između pravnih lica. Po pravilu, izvođač radova je specijalizovana organizacija kojoj je obavljanje građevinskih poslova registrovana privredna delatnost. Naručilac radova je takođe u našem pravu pravno lice ako se radi o izgradnji investicionih objekata. Ovo je značajno naglasiti jer je regulisanje ugovornih odnosa između fizičkih lica i fizičkog lica kao naručioca radova i organizacije po svojoj prirodi ugovor o delu a ne ugovor o građenju.
Razvoj građevinarstva utiče i na razvoj drugih privrednih delatnosti koje su sa njim povezane ili koje se obavljaju na osnovu izgrađenih građevinskih objekata. Građevinarstvo utiče na razvoj transporta, proizvodnje građevinskih materijala, razvoj komunalne privrede itd.
Iako je građevinski posao po svojoj prirodi imovinsko-pravnog karaktera on sve više dobija i administrativno-pravne elemente. Sve to ukazuje na posebnu složenost prilikom pravnog regulisanja građevinskih poslova.
Ugovor o građenju u našem pravu
U našem pozitivnom pravu postoji veći broj raznovrsnih izvora prava koji se primenjuju u cilju regulisanja pravnih odnosa kod ugovora o građenju. Najznačajnije su odredbe Zakona o obligacionim odnosima iz 1978. godine i to od člana 630. do člana 647., u kojima se direktno reguliše ugovor o građenju, ali su isto tako značajne i odredbe od člana 600. do člana 629. u kojima je regulisan ugovor o delu.
U poslovnoj praksi poseban značaj imaju Opšti uslovi za ugovaranje i građenje grđevinskih objekata iz 1970. godine i Opšti uslovi za regulisanje odnosa između učesnika u izgradnji građevinskih objekata iz 1971. godine. Sve veći privredni značaj imaju ugovori o izvođenju investicionih radova u inostranstvu, koji pored bitnih elemenata po prirodi samog posla moraju da sadrže i odredbe o obezbeđenju naplate.
Kod ugovora o građenju veliki značaj imaju poslovni običaji. Sistematizovanje poslovnih običaja iz oblasti građevinarstva ostvareno je utvrđivanjem Posebnih uzansi o građenju iz 1977. godine. Pored Posebnih uzansi o građenju iz 1977. godine u poslovnoj praksi sve veći značaj imaju formularni i tipski ugovori i opšti uslovi poslovanja.

---------- CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU. ---------- 

www.maturski.org 

 

MOŽETE NAS KONTAKTIRATI NA E-MAIL: [email protected]